قابلیت اطمینان، دسترس پذیری و نگهداشت پذیری

قابلیت اطمینان (reliability)، دسترس پذیری (availability) و نگهداشت پذیری(maintainability) با عنوان مخفف RAM معرفی می شود. برای درک صحیح این عبارت نیاز است تا هرکدام از واژه ها به درستی تعریف شوند:

• قابلیت اطمینان را به صورت زیر تعریف می کنند:

“احتمالی که سیستم در بازه زمانی مشخصی در حال کار باشد ( یعنی فعالیتی را تحت شرایط مشخصی اجرا کند)“

دو نکته مهمی که از این تعریف می توان تفسیر نمود این است که قابلیت اطمینان به صورت احتمال بیان می شود و تابعی از زمان محسوب می گردد.

• دسترس پذیری را به صورت زیر تعریف می شود:

“احتمالی که یک وسیله در هر لحظه ای از زمان می تواند در دسترس باشد.”

• نگهداشت پذیری را به صورت زیر تعریف می شود:

“نگهداشت پذیری مشخصه ذاتی هر وسیله/ سیستم می باشد که مربوط به توانایی آن برای پذیرفتن عملیات نگهداشت در شرایط مشخص و در زمان اجرای روش های نگهداشت بر روی سیستم می باشد”

نگهداشت پذیری نیز همانند دسترس پذیری و اطمینان پذیری به صورت احتمال رسیدن به یک هدف (مانند تعمیر، اسقرار مجدد دستگاه ، نگهداشت بر اساس وضعیت و …) بیان می شود. لذا نگهداشت پذیری واحد اندازه گیری نگهداشت محسوب می شود.

لذا نگهداشت را می توان به صورت زیر تعریف کرد:

“اطمینان یافتن از اینکه یک دارایی فیزیکی وظایف محوله خود را به طور کامل انجام می دهد. این بدان مفهوم است که کارهایی نظیر پایش وضعیت ، پیش بینی و تشخیص خرابی کارهای نگهداشتی محسوب می شوند که وقتی تحت استراتژی نگهداشت بر اساس وضعیت انجام می شوند، می توانند این اطمینان را به وجود آورند که یک دارایی فیزیکی در دسترس و قابل اطمینان باقی می ماند.”